Η γενική διάρθρωση που ακολουθείται σε κάθε διήμερο μάθημα αφορά σε τέσσερις βασικές ενότητες:
- Ομοιοπαθητική ιστορία, θεωρία και μεθοδολογία.
- Παρουσίαση ομοιοπαθητικών φαρμάκων (=materia medica).
- Πρακτική, με παρουσίαση ζωντανών (live cases) και βιντεοσκοπημένων (video cases) περιστατικών, συζήτηση και ανάλυσή τους.
- Συνήθη φάρμακα ανά συγκεκριμένες κλινικές ενδείξεις.
Ανά τρίμηνο γίνεται επανάληψη της διδασκαλίας των φαρμάκων που παρουσιάστηκαν αναλυτικά στο συγκεκριμένο διάστημα.
Διδασκόμενες Ενότητες
Οι έμβιοι οργανισμοί ως πολύπλοκα ανοιχτά μη γραμμικά συστήματα. Η αρχή της ολιστικότητας. Η έννοια της ζωτικής δύναμης και της ισχύος του οργανισμού. Ο ορισμός του υγιούς ανθρώπου. Ταξινόμηση ασθενειών κατά Χάνεμαν. Δυσίατες και ανίατες ασθένειες. Οι έννοιες της θεραπείας/ίασης, της ανακούφισης και της καταπίεσης των συμπτωμάτων. Η αρχή της εξατομίκευσης. Η αποστολή του ιατρού. Η έννοια της ιδιοσυγκρασίας. Ευπάθεια-συγγένεια σε περιβαλλοντικές ουσίες. Η έννοια της όρμησης. Ψυχοβιολογικά στρες και τραύματα ως εκλυτικά αίτια. To φαινόμενο placebo στα διάφορα είδη θεραπείας.
Βιβλιογραφία
Πέραν από τα δύο συγγράμματα που έχει εκδώσει η ίδια η εταιρεία και θεωρούνται απαραίτητο βοήθημα για τον σπουδαστή, η γνωριμία με την Ομοιοπαθητική, κρίνεται σκόπιμο να αρχίσει, μέσα από τα ακόλουθα κλασσικά συγγράμματα:
- Lectures on Homeopathic Materia Medica του J.T. Kent (υπάρχει και στα Ελληνικά).
- Lectures on Homeopathic Philosophy του J.T. Kent.
- Pocket Manual of Homeopathic Materia Medica & Repertory του W. Boericke.
- Repertory of the Homeopathic Materia Medica του J.T. Kent, ή
- Synthesis Repertory (editor Fr. Shroyens).
- Όργανον της Θεραπευτικής Τέχνης του S. Hahnemann, (υπάρχει και στα ελληνικά).
Στα αγγλικά εγκυρότερη θεωρείται μια νέα σχετικά μετάφραση της Wenda O Reilly (Organon of the Medical Art). - Method του Alastair Gray.
- Case Taking του Alastair Gray.
- Case Management του Alastair Gray.
- Essentials of Repertorization του S.K. Tiwari.
- Desktop Guide του Roger Morrison.
Στη συνέχεια και ανάλογα με τις ανάγκες του, ο σπουδαστής μπορεί να ρωτήσει τους εκπαιδευτές/επιβλέποντες για περαιτέρω βιβλιογραφία.